Skotheldt samkomulag

Skothelda samkomulagið var innsiglað með handarbandi bláu handarinnar og framsóknarmannsins seint um kvöldið. Ekki fer frekari sögum af samkomulaginu en þetta var besti díll sem frammarinn hafði náð til sín um langa hríð enda hafði Framsóknarflokkurinn dalað svo mikið undanfarið að engin leið var að fá neinn bitling eða annað góðgæti út úr honum.

Fyrir framsóknarmanninn þýddi það bara eitt og það var að hann yrði að hætta að heimsækja einhleypu konuna í efra Breiðholti og sennilega mundi hún missa íbúðina í framhaldi af því nema bláa höndin mundi hjálpa til.  Spurning hvernig það mundi ganga vegna linnulausra veikinda bláu handarinnar.  Útlitið var því bjart og minn maður hafð landað einhverju besta díl ever og það við mann sem varð að fróa sér nær stanslaut vegna einhverra veikinda.

Hvernig fer svona maður að því að lifa? Hann hafði flogið til Köben nýlega og varð að vera á salerninu nær allan tímann. Ein flugfreyjan hafð aumkað sig yfir hann og verið hjá honum annað slagið en hávaðinn í þeim hafið verið það mikill að engin friður var fyrir farþegana í öftustu sætaröðunum auk þess sem flugfreyjan varð að sinna farþegunum annað slagið. Þetta var víst engin venjuleg flugferð.

En frammsóknarmaðurinn var mjög sáttur. Nú var bara að vinna rétt úr spilunum. Hann kvaddi skötuhjúin og bláa höndin hamaðist inni á baði en hann kastaði samt á hann kveðju. Meira ruglið. En svona er lífið í pólitíkinnni. Maður þarf að gera meira en gott þykir. Leið hans lá niður í bæ þar sem hann fór á kaffihús og fór að ræða þessi mál við ungt par sem sat á næsta borði.

Eftir stutta stund sagði unga konan að hún mundi vija kynnast bláu hendini sem fyrst. Þar færu saman eiginleikar og áhugamál sem þau skötuhjúin gætu nýtt sé í botn. Þeim vantaði bitling og væru einstaklega fær um að fullnægja svona aðila eins og bláu hendinni. Auk þess átti fjölskyldan hús í Þýskalandi þar sem hægt var að komast Þvílíka þjónustu á borð sem bláa hendin mundi vilja að þau mundu hafa öll hans ráð í hendi sér.